11 november is de dag…
Dat mijn lichtje branden mag.
Vroeger toen ik Sint Maarten vierde
Sint Maarten is een kinderfeest dat voornamelijk in het noorden van het land wordt gevierd. Op school of de opvang maken kinderen een lampion en op 11 november gaan de kinderen langs de deuren en zingen ze een liedje. Daarna krijgen ze wat lekkers.
Bij ons in het dorp loopt ieder kind voor zich, iets wat ik ook gewend ben van toen ik klein. Samen met mijn broertje en soms met wat buurkinderen (want alleen of met z’n tweeën zingen is best spannend), gingen we de hele wijk door. We kwamen thuis met een grote landing snoep, pepernoten en mandarijntjes. Dit ging in een trommeltje, mijn broertje en ik hadden allebei een eigen. Dingen die we niet lekker vonden ruilden we met elkaar.
Af en toe mochten we er iets uit halen of deelden we wat als er een vriendje kwam spelen.
Mijn kinderen vieren Sint Maarten
Nu loopt mijn dochter al een paar jaar alleen hier door de straat. Vorig jaar ging haar broertje mee naar de directe buren. Ze stond overal dapper te zingen in haar eentje. En wat is iedereen die de deur open doet, trots op haar. En ik ook! Dat had ik vroeger echt niet gedurfd. We wonen in een straat met weinig kleine kinderen, dus er komen niet zo veel kinderen aan de deur. Des te leuker vinden de buren het dat mijn kinderen langs komen. En mijn dochter boft want bijna iedereen zegt; “pak er maar 2 hoor, er komen niet zo veel kinderen”.
Mijn dochter heeft op school een mooie uil gemaakt en mijn zoon maakte een lampion bij de gastouder.
Omdat mijn man moest werken gisteravond, gingen we met z’n drieën op pad. We hadden onze snoepjes buiten bij de voordeur gezet voor eventueel andere kinderen.
Bij de buren begon mijn dochter te zingen, maar mijn zoon was zo trots op zijn lampion dat hij doorhaar liedje heb praatte om te vertellen dat hij zijn ‘sjompjon’ zelf had gemaakt.
We zijn een stuk of 15 huizen langs geweest en kwamen onderweg de nieuwe buurkindjes ook nog tegen.
Mijn dochter heeft overal mooie liedjes gezongen terwijl mijn zoon er gezellig naast stond.
Met een buit vol chocolaatjes, pepernoten en mandarijntjes gingen we weer naar huis. Nog een snoepje, tandenpoetsen en daarna lekker naar bed.
Allebei een eigen bakje voor de snoepjes. En af een toe mogen ze er wat uit kiezen.
Zo leven mijn eigen herinnering voort in de belevingvan mijn kinderen.
Hebben jullie Sint Maarten gevierd?
Hoe vieren jullie het? Laat een berichtje achter onder deze blog.
2 gedachten over “11 november is de dag”