Elke woensdag plaats ik een gastblog in de serie: mijn leven als werkende moeder.
Deze week vertelt Conchita over haar werk in de zorg en hoe ze dit combineert met haar gezin.
Lees je mee?
Ik ben Conchita, 32 jaar, mama van Jelte (10.5 maand) en baasje van Otje (Jack Russel). Ik woon in een gezellig dorp in Friesland, samen met de liefste en leukste man die ik me maar kan wensen. Wij zijn beiden werkzaam in de zorg. Mijn man werkt in de gehandicaptenzorg en ik werk als Verzorgende IG in de ouderenzorg (dementerende ouderen). In deze blog geef ik jullie een kijkje in mijn leven en hoe ik alle balletjes hoog houd op gebied van werk, hobby’s en sociaal leven.
Hoe ga ik dit doen?
Bezige bij, altijd wat te doen, altijd on the road en 100.000 dingen tegelijk plannen en doen, dit was ik voordat ik zwanger raakte van mijn zoontje. Ik werkte 16 uur, ging een dag naar school, liep 16 uur stage en had ook nog hobby’s en een sociaal leven en natuurlijk een man die ook de nodige aandacht wilde.
Hoe ga ik dit ooit doen en combineren wanneer ik moeder ben? Dit was een van de eerste dingen die door me heen gingen toen mijn zwangerschap vorderde. Kan ik ooit nog leuk weg met vriendinnen? Hoe moet ik mijn hobby’s combineren? En school? Tsja.. Inmiddels heb ik geleerd om alle balletjes hoog te houden en het bevalt me super.
Onregelmatigheid
Sinds een paar maanden heb ik echt het idee dat ik op de goede weg ben. Inmiddels heb ik in September mijn 2 studies cum laude afgerond en werk ik 28 uur als Verzorgende IG in een instelling voor dementerende ouderen. Ik werk onregelmatige diensten, zowel dag, avond als nacht. Tevens heb ik sinds kort tezamen met een andere collega de taak van coördinator activiteiten en welzijn op me genomen wat ook wat extra tijd vergt naast de uren op de werkvloer.
Ik ben momenteel aan het oriënteren op een vervolgopleiding, ik wil graag doorleren en mezelf blijven ontwikkelen in mijn vakgebied.
Verder sport ik 3x per week, heb een gezellig sociaal leven waarin ruimte is om af te spreken met vriendinnen en 1 a 2x per maand hebben mijn man en ik een dag/avond voor onszelf als stel ipv als papa en mama.
Mijn man werkt dus ook in de zorg, 28/34 uur, is net met een opleiding begonnen en heeft ook onregelmatige diensten, hij werkt voornamelijk ‘s avonds en ‘s nachts. Het voordeel van onregelmatig werken is dat een van ons altijd wel een gedeelte van de dag thuis is, onze diensten sluiten soms nauw op elkaar aan. Wanneer ik tot 15 uur werk moet hij meestal om 16 uur beginnen en andersom. We hebben daardoor dus weinig opvang nodig voor de kleine man.
Een nadeel is dat wij elkaar soms dagen nauwelijks zien en niet verder komen dan goedemorgen of welterusten. Het zorgt er ook wel eens voor dat wij als het ware wat langs elkaar heen leven en beiden een beetje in onze eigen bubbel leven. Dat is niet altijd even makkelijk en gezellig, maar inmiddels hebben we geleerd dat het daarom zo belangrijk is dat we ook tijd vrij maken voor elkaar. Van een avondje samen uit en bijkletsen laden we dan even helemaal op.
Opvang
Maar hoe breien we het dan rond met opvang? Wanneer we opvang nodig hebben is het meestal voor een paar uurtjes. Toen wij gingen zoeken naar een geschikte opvang liepen we er tegenaan dat er veel gastouders of kinderdagverblijven werken met dagdelen en op gezette tijden. Dit was niet echt wat wij zochten, na onze zoektocht kwamen wij uit bij een hele flexibele gastouder.
Ze heeft geen ‘openingstijden’ en doordeweeks kan ik Jelte brengen wanneer het nodig is. Breng ik hem voor een uur is het prima, maar hij mag ook gerust een middag of een hele dag komen.
Onze gastouder onderneemt veel met de kinderen en het is er altijd een feestje.
Omdat wij ook de weekenden en ‘s nachts werken hebben we ook veel hulp van mijn schoonouders. Zij passen met regelmaat de late of vroege uurtjes op, of Jelte mag gezellig bij hun logeren.
Willen wij eens een avondje weg of eens samen naar verjaardag of wat dan ook, dan hebben we nog een hele lieve babysit. Zij werkt wanneer Jelte slaapt aan haar scriptie, dus een win win situatie voor haar.
Al bij al hebben we gemiddeld zon 8 á 10 uurtjes opvang per week nodig, soms een hele week niet, soms 2 a 3x per week een aantal uur.
Sporten en sociaal leven
Sinds kort sport ik dus ook weer 3x per week, dit plan ik voor of na mijn werk. Ik sport vlakbij mijn werk en plak er dan een uurtje sporten voor of achteraan. Ik doe 2x per week fitness en 1x per week zwemmen, baantjes trekken. Zo nu en dan rijd ik ook nog het paard van een vriendin bij.
In het begin was het even wennen, zeker na een drukke dienst. Maar heb wel gemerkt dat ik er meer energie van krijg en me stukken beter voel. Ik kan mijn ei wat kwijt, lekker het hoofd leegmaken.
Ik spreek ook een aantal keer per maand af met vriendinnen, de ene keer gaat Jelte mee, de andere keer niet. Mijn man is vaak overdag vrij, dus kan ik op mijn vrije dag eens een lunch plannen of een paar uurtjes shoppen met de meiden.
Mijn man gaat op zijn beurt ook wel eens met vrienden weg, zo houden we beiden onze vriendschappen op peil.
Op dinsdag is mijn vaste vrije dag, mijn man heeft die dag altijd een slaapdienst en is dan tot half 4 vrij. Op deze dag gaan we altijd babyzwemmen, hebben we even quality time als gezinnetje.
Wanneer we samen vrij zijn doen we ook altijd iets leuks met de kleine man, zoals een uitje naar de kinderboerderij, Monkey town of een heerlijke wandeling maken naar het bos of strand. En natuurlijk gaat onze hond dan ook mee!
Ondanks ons onregelmatige werk hebben we best een regelmatig leven. Ik ben een ster in plannen en plan daardoor ook afspraken en dergelijke precies goed en efficiënt in. Zo hou ik zelfs ook nog eens tijd over voor een avondje Netflix of creabea bezig zijn en houdt Jelte ook zijn ritme en regelmaat. Dit heeft natuurlijk ook te maken met dat een van ons vrijwel altijd wel thuis is. Jelte is tevens een heel makkelijk mannetje en past zich super aan. Het maakt hem niet uit of hij nu 1x of 3x per week bij de gastouder of opa en oma is.
Af en toe vergt het dus wat creativiteit, wat goodwill van collega’s wbt ruilen van diensten en een strakke planning, maar zoals we het nu doen is het prettig voor iedereen en zijn wij gelukkig omdat we alles kunnen doen wat we zouden willen doen.
Lieve Conchita, bedankt dat je jou verhaal met ons wilde delen. Heel knap hoe je alle ballen hoog houdt!
Een gedachte over “Mijn leven als werkende moeder – Conchita”